Irandu naatkalukku pin.
Kaalai ezhunthathu muthalle en thalai paguthiyil valiyinai unarnthen.
Itharku melum maruthuvaridam sellaamal iruppathu nallathu alla endru thondriyathu.
En nanbanin thanthai, aam, ennavalukku sigichchai thanthitta maruthuvarai tholaipesiyil azhaithen.
Nadanthathai patri virivai avaridam solla vendiyathillai.
En nilaikkaana karanaththai avar nangu arivaar.
“kaalai muthal thalai valikirathu. Paarvaiyum kurainthuvittathu. Indre ungalai santhikka vendum” endren.
“Seri, bayapadathe. Neril vaa. Paarkalam” endraar satre kovathudan.
Avarathu kovathilum nyayam ullathu.
Ninaivugal pinnokki sendrathu.
Nan avalathu udal nilai patri arinthu atharkaana marunthugalai avaridam petra pothu
Ennidam avar thelivaaga than sonar,
“Intha marunthugalai prachchanai ullavar mattume unna vendum. Ne unavil kalanthu thara iruppathaai solgiraai. Veru yevarum undu vidaamal parthukkol. Appadi udal nalamaai iruppavar utkondal narambugal baathikka pattu sila nerangalil kan paarvayai izhakkavum neridum”
Ithai arinthirunthum nan avalukku alithitta marunthu kalantha unavinai avaludan sernthu arunthinen.
Pazhagiya sila naatkalileye en meethu nambikkai kondu nan kodukkum unavinai aval mattum thaniyaai undu viduvala endra aiyame enathu antha seyalukku karanam.
Ennavalin uyirukku mun enathu paarvai ondrum perithallave.
Ninaivil irunthu meenda ennul oru achcham thondriyathu.
Intha vishayathai maruthuvar avalidam solli vittaal?
Aiyo….
En kai peiyai eduthen avarai azhaithu echcharikkai seithida.
Aanaal…..



0 comments:
Post a Comment